بيوگرافي حامد رحيمي پنجكي

در سال 1973 فدراسيون جهاني تكواندو (WTF) با حضور 18 كشور شكل گرفت تا به صورتي نظام مندتر از فعاليت هاي مربوط به تكواندو در سراسر جهان حمايت كند. در ادامه با تاريخچه تكواندو همراه ما باشيد. قدمت اين رشته به گواهي ديوارنگاره ها و نقاشي هاي به جا مانده در مقبره هاي «كاگجوچونگ» و «مويونگ چانگ» در كره شمالي (منچوري غربي) به 20 قرن پيش مي رسد. همين موجب شده تا تكواندو تاريخي كهن تر از ساير ورزشهاي مرسوم در شرق آسيا مانند كاراته و كونگ فو داشته باشد. شواهد قابل اعتمادي وجود دارد كه شكل امروزين تكواندو از رشته هاي رزمي «سوباك كه در دوران حكومت سلسله گوجوريو (37 ق.م تا 668 م) در شمال كره تمرين مي شده، اقتباس شده است.   در سال 1973 فدراسيون جهاني تكواندو (WTF) با حضور 18 كشور شكل گرفت تا به صورتي نظام مندتر از فعاليت هاي مربوط به تكواندو در سراسر جهان حمايت كند. دو ماه پس از تشكيل فدراسيون جهاني، اولين دوره مسابقات تكواندو قهرماني جهان در سئول برگزار گرديد و از آن زمان تاكنون به صورت منظم هر دو سال يكبار برگزار مي شود. اوزان زنان نيز از سال 1987 به اين مسابقات افزوده گرديد. مركزيت فدراسيون جهاني تكواندو در كوكي ون واقع در سئول است. تكواندو در ايران ورزش تكواندو در سال 1347 به ايران وارد شد و در سال 1349 اولين كلاس آموزشي خود را با حدود 75 نفر شركت كننده رسميت داد. تكواندو ابتدا زير نظر فدراسيون ورزشهاي رزمي فعاليت مي كرد اما پس از چند سال در سال 1352 به صورت فدراسيوني مستقل درآمد. اولين رئيس فدراسيون تكواندو سرهنگ سرشار بود. اولين حضور بين المللي تكواندو ايران مسابقات قهرماني جهان در سال 1975 بود كه در سئول كره جنوبي برگزار گرديد و تيم ايران موفق به كسب يك مدال برنز توسط حسين بديع زاده در وزن چهارم شد. اولين مسابقات رسمي در ايران به سال 1357 با عنوان قهرماني كشور در سالن شهيد افراسيابي برگزار شد. مسابقات قهرماني آسيا اقيانوسيه هم از سال 1974 آغاز گرديد كه تيم ايران نخستين بار در سومين دوره اين رقابت ها در سال 1978 حضور يافت كه حاصل آن دو مدال نقره و پنج برنز و كسب عنوان سوم بود. جام جهاني ليون در سال 2111  براي نخستين بار در تاريخ ورزش تكواندو با پشت سر نهادن كره جنوبي به مقام قهرماني جهان دست يابد. از سال 1999 تاكنون در مسابقات جهاني و آسيايي همواره ايران پس از كره جنوبي قدرت دوم جهان و آسيا بوده است. افتخارات تكواندو در عرصه جهاني، بازيهاي آسيايي و المپيك باعث شده كه اين ورزش در كنار وزنه برداري و كشتي با اهميت ترين رشته ورزشي در ايران باشد. نخستين مدال هاي طلاي ايران در مسابقات قهرماني جهان توسط مجيد افلاكي و هادي ساعي در سال 1999 بدست آمد. هادي ساعي درخشان ترين چهره تاريخ تكواندو ايران بوده است كه علاوه بر كسب مدال طلا در رقابت هاي قهرماني جهان (1999 و 2115) و كسب چهار نشان طلاي رقابت هاي جام جهاني تكواندو در المپيك آتن موفق به كسب نخستين طلاي تكواندو ايران در المپيك شد. كلمه تكواندو از سه بخش تشكيل مي شود:     태 «تِ» = ضربه زدن دفاع كردن و شكستن توسط پا     권 «كوان»= ضربه زدن دفاع كردن و شكستن توسط دست     도 «دو» = راه و روش كمربندهاي تكواند: زرد، سبز، آبي، قرمز، مشكي و كمربند مشكي از دان 1 تا دان 11 درجه بندي شده است. لباس مسابقه: 1. هوگو:ضربه گير كه محافظ سينه و شكم است. 2. كلاه:محافظ سروصورت است. 3. ساق بند:محافظ ساقهاي پاست. 4. نانشيم (بيضه بند):محافظ بيضه است. 5. ساعد بند:محافظ ساعدهاي دست مي باشد.

تاريخچه ورزش هاپكيدو هنر رزمي هاپكيدو كه در واقع عصاره و تكامل هنرهاي رزمي مشرق زمين بوده و مهد پيدايش آن جمهوري خلق كره ميباشد و به دليل استراتژيك خاص خود از نظر علمي و كاربردي علاوه بر گسترش چشمگير براي عموم مردم ، هنر رزمي هاپكيدو كه در واقع عصاره و تكامل هنرهاي رزمي مشرق زمين بوده و مهد پيدايش آن جمهوري خلق كره ميباشد و به دليل استراتژيك خاص خود از نظر علمي و كاربردي علاوه بر گسترش چشمگير براي عموم مردم ، ورزش رزمي مورد استفاده پليس ، سازمانهاي ضد شورش ، پليسهاي امنيتي ، محافظين شخصيتها يا باديگاردها قرار گرفته است. هاپكيدو؟ هنر رزمي سنتي كره مي باشد كه بر دفاع بيشتر از حمله تمركز دارد. هاپكيدو از سه كلمه هاپ ( هماهنگي) كي ( انرژي ) دو (طريقت - راه) و به طور كلي راه و روش هماهنگي انرژي است. از آنجا كه اصول فيزيكي حركت و تفسير لغوي نام هاپكيدو اتحاد نيروهاست ، اين هنر رزمي به عنوان يك ورزش موثر و قوي دفاعي شناخته شده است. هاپكيدو يعني استفاده از نيروي حريف برعليه خودش زيرا در هنگام دفاع در مقابل ضربات حريف چه با دست و پا و چه با سلاح ، يك هاپكيدو كار به جاي قرار گرفتن در مقابل مسير حركت نيروي مهاجم ، با نيروي او هم مسير مي شود و بدين ترتيب نيروي جنبشي حاصل از حركت حريف نيز به خدمت وي در مي آيد. هنرجوي هاپكيدو براي اجراي فنون دفاع شخصي قواعد جسمي و روحي را با هم متحد كرده و نتيجه آن يك پايان خوب و آرامش فردي براي وي بوده كه قادر است در شرايط مورد نياز از دفاع شخصي هاپكيدو به صورت تضميني به نفع خود استفاده نمايد. نكته ديگر اينكه قدرت بدني نقش مهمي در اجراي تكنيكهاي هاپكيدو ندارد زيرا هنرجو با فراگيري نقاط حساس و عصبي بدن و همچنين نقاط طب سوزني و طب فشاري هنگام حمله با هدف گيري روي نقاط حساس با حداقل انرژي ، حداكثر نيرو را به ضعيف ترين نقطه بدن حريف وارد مي كند.از اين رو زن و مرد ، از هر سن و با هر وزن و اندازه اي مي توانند از آن استفاده نمايند. در واقع تكنيكهاي هاپكيدو به گونه اي طراحي شده كه هر حمله اي از طرف حريف را طي حركات صلح جويانه به خود حمله كننده بر مي گرداند و بر خلاف بسياري از هنر هاي رزمي كه تا حدودي انحصاراً برپايه ضربه زدن (مشت يا لگد) بنا شده است ، هاپكيدو اين امكان را به شخص مي دهد تا حمله كننده را بدون زخمي كردن يا ضربه زدن ، در شرايطي كه گاهاً حتي منجر به جراحت و يا مرگ مي شود ، كنترل كند. البته در مواقع ضروري از ضربات تخريبي و معجره آساي دست و پا نيز استفاده مي شود. هاپكيدو هنر رزمي است كه سرشار از رمز و رموز مي باشد و تكنيكهاي ماوراي طبيعه آن نه تنها براي طول عمر بيشتر بلكه براي سلامت بدن ، گردش منظم خون ، كنترل اعصاب و نرمش مفاصل بسيار مفيد مي باشد. تاريخچه هاپكيدو هاپكيدو هنر رزمي سنتي كشور كره مي باشد كه با عناويني چون Kihwa , Gimyeong, و Hapa در كتاب قواعد Samihlshing يا متون ابتدايي ملي آن كشور از آن سخن به ميان آمده است. هاپكيدو ابتدا در دوران Dangun بعنوان هنر رزمي سلطنتي به دليل استراتژيك مخصوص در اختيار شاهزادگان ، محافظين دربار ، نيروهاي امنيتي ،كمانداران و جنگجويان بوده و سپس مردم عادي از اين فنون استقبال كردند چون در آن به جاي حمله ، بيشتر به دفاع توجه ميشود. فنون Jowiseonjo در زمان Goguryeo و افراد Samrangdo ، Gukseon و Subqekta در Beakje و Hwarangdo در Shilla. اما از آنجايي كه در دوره Josun و Gory dynasties برخي گريشات جاهلانه بر هنر رزمي وجود داشت ، هاپكيدو به اقليتي از راهبان رسيد كه با نجابت به حفظ فنون آن پرداختند. اما ايدئولوژي پايه آن به طور پيوسته موفق به تاثير گذاري بر بنيان مكتب ، انقلاب و جنگهاي Donghark تاثير نهاد. قدمت هاپكيدو بر اساس آثار و اسناد فوق به هزاران سال قبل و اما تشكيل و تنظيم آن به اواسط قرن بيستم برميگردد . هاپكيدو ريشه و اصالت خود را مرهون زحمات استاد بزرگ و فقيد چوئي يونگ سول Choi Young Sul ( پدر هاپكيدو) ميداند. استاد بزرگ چوئي يونگ سول در سال 1904 در دهكده يانگ دونگ (Young Dong ) از ايالات چونگ چانگ متولد شد. وي كه درسن كودكي يتيم شده بود در سال 1912 توسط يك خانواده ژاپني به ژاپن برده شد و به عنوان عضوي از خانواده تاكدا Takeda درآمد. تاكدا استاد اعظم دايتو ريو بود ، چوئي سي سال از عمر خود را به وقف آموختن اين فنون و ياوراي Yavara ژاپني و چندين هنر رزمي ديگر كرد ، تا اينكه استاد تاكدا در سال 1943 در گذشت و استاد چوئي به زادگاه خود كره جنوبي برگشت و شروع به تدريس فنون رزمي خود كه از چندين مهارت رزمي (Yu Kwan Sul , Yavara, Hapki Yu Kwan Sul , Hapkido) تشكيل شده بود پرداخت . وي ابتدا به كمك شاگردان برجسته اش تعدادي از كره اي بومي را به عضويت پذيرفتند و كاملا فنون دفاع شخصي را به آنها آموختند كه به فنون هاپكيدو معروف شد . تمرينات طاقت فرسا و پتانسيل بالاي تكنيكهاي هاپكيدو به جهت علمي و كاربردي بودن باعث شد كه سريعا درسراسر كره گسترش يابد.در آن زمان كه تكواندو بهترين ورزش رزمي در كره بود ، هاپكيدو يكي از فنون منتخب عموم مردم و همچنين نيروهاي مخصوص ارتش، پليس و گارد رياست جمهوري برگزيده شد بدين گونه بسياري از اساتيد تحت آموزش قرار گرفتند و به ملل مختلف اعزام شدند تا امروز كه 5 ميليون كمربند مشكي ، با وجود بيش از 800 واحد آموزشي در داخل و خارج كشور مهد پيدايش آن وجود دارد.

تاريخچه وينگ چون كونگف   مبدع و اولين استاد سبك وينگ چون كونگ فو (WT) Ng Mui راهبه‎اي بودايي و كونگ فوكار؛ تنها زن و پيرترين عضو گروهي معروف به "پنچ استاد بزرگ"،  در يكي از معابد شائولين، زندگي ميكرد. برخورد و ابراز نارضايتي او با دولت منچوري به شدت برادران و شاگردان سركش او نبود ولي او هم كاملا خود را از مبارزه عليه بي‏انصافي‎ها عقب نمي‎كشيد؛ تا آنكه حاكمان سلسله منچوري با لشكري فراوان به معابد شائولين حمله برده و تمامي راهبان را قتل عام نموده و معابد را به آتش كشيدند، در اين حمله فقط چند تن از اساتيد هنرهاي رزمي جان سالم به در بردند. بعد از تخريب معبد Ng Mui به صورت مخفيانه از آنجا گريخته و در كشور پهناور چين متواري شد. بالاخره او در معبد (درناي سفيد) واقع در كوههاي Tai leung كه همينطور به اسم كوههاي Chai Ha نيزخوانده مي‎شود، مستقر شد. كوهستاني كه سكنه كمي داشت، اين كوه بين شهرستان‏هاي سچوان و يوان واقع شده بود. در آنجا او بدون مزاحم شروع به تمرين هنرهاي رزمي و zen كرد. Ng Mui مانند برادران كونگ فو كار (برادر يا Si-Hing، لقبي در سيستم كونگ فو به معناي برادر بزرگ است) خود كه حالا از آنها جدا شده بود، قادر نبود خاطره به آتش زدن معبدشان و خيانت راهبان حيله‎گر را فراموش كند. در هر صورت، او نگراني ديگري نيز داشت و آن هم اينكه به چه صورتي جانش را در مقابل راهبان مزدور و لشكريان منچو حفظ كند. خيلي مشكل خواهد بود كه خيانتكاراني كه سالها آموزش ديده‎اند واستاد بيشتر تكنيكهاي شائولين شده‎اند را مغلوب كرد. او هنوز در قابليت از آنها ارشدتر بود ولي در تئوري، ديگر از آنها پيشرفته‎تر نبود و ترس روزي را داشت كه به علت كهولت سن ديگر قادر به مقاومت و دفاع در مقابل خيانتكارهاي جوان و قدرتمند نباشد. فقط يك راه براي او وجود داشت، بايد سبكي را پايه‎گذاري كند كه بتواند با آن بر تكنيكهاي فعلي شائولين غلبه كند. ولي اين چه سيستمي مي‎توانست باشد؟ و او چطور مي‎توانست سيستم بهتري را طرح ريزي كند؟   Ng Mui، اين سيستم جديد را از روباه و درناي سفيد كه در حال مبارزه آنها را مشاهده كرده بود، الهام گرفت. در حقيقت Ng Mui فقط مفهوم را از اين حيوانات گرفت و بسيار تلاش كرد كه تكنيكها را با بدن انسان تطبيق دهد. به عقيده‎ي Ng Mui كونگ‎فوي شائولين با حركات كم ارتفاع، زيادي خسته كننده و غير قابل تحمل بود. روش جديدي كه او توسعه داده بود به طور قابل ملاحضه‎اي فرق داشت. براي اينكه آنها حركات بسيار ساده و قابل تطبيقي بودند. ده فرم رايج شائولين كونگ‎فو فقط كمي با يكديگر فرق داشتند و از همه مهمتر تمرينها خيلي متداول و معمولي بودند. سيستم جديد Ng Mui شامل فقط 3 فرم دست و يك فرم آدمك چوبي بود. همينطور در شائولين تعداد زيادي حركت وجود داشت و با اينكه به نظر چشمگير مي‎آمدند و نامهاي جذابي داشتند (مانند: اژدها و رقص ققنوس، چوب استاد تائو، شيري كه از ارتفاع پايين مي‎آيد) ولي در واقعيت خاصيت عملي و كاربردي نداشتند. در حاليكه سيستم جديد Ng Mui براي اجرا و نمايش به درد نمي‎خورد به دليل اينكه اين سيستم حتي يك حركت هم براي به نظر جالب آمدن و لذت بردن نداشت. تمام حركاتي كه Ng Mui توسعه داد مستقيماً با تمرين رزمي ارتباط داشتند، در نتيجه اين حركات ابداً نام‎هاي دكوري و نمايشي نداشتند. نامهاي اين فنون، شرح وظيفه و دليل كاربرد اين حركات را در بر داشت. براي مثال در سيستم Ng Mui حركتي به نام "كف دست به بالا با حركت بازو" (تان سائو) وجود داشت كه دقيقاً و به طور ساده تشريح مي‎كرد كه دست و بازو بايد به چه طريقي نگه داشته شود. يك تفاوت ديگر بين شائولين وسيستم جديد Ng Mui، تاكيد زياد به مفهوم قدرت كه مشخصاً درسيستم شائولين پرورش داده شده بود، مي‎باشد. يك هنرجوي شائولين قبل از اينكه به او اجازه داده شود كه اولين حركت را ياد بگيرد، براي مدت 2 تا 3 سال بايد منحصراً طريق ايستادن كه نشانه اين سيستم است را تمرين مي‎كرد. هدف سيستم Ng Mui مغلوب كردن حريف قوي-تر بود از طريق تكنيك صحيح تا قدرت زياد. بدون شك در سيستم او، جايي براي آموزشهاي قدرتي هم بود، براي او اساساً سوأل اين بود كه چطور مي‎تواند حريف را بدون قدرت بدني و تنها با نيروي عكس-العمل (در واقع نيروي خود حريف) از پا بياندازد. براي اين منظور او، طرز و شيوه ايستادن معمول و گارد گرفتن شائولين را تغيير داد (در شائولين اتكاي بدن به سمت جلو بود) Ng Mui اتكاي بدن را به پاي عقب منتقل كرد و به جاي استفاده از قدمهاي بلند و پرشي شائولين، قدمهاي كوتاه و سريع را برگزيد. اين طرز ايستادن به هنرجو اين امكان را مي‎داد تا به سرعت به زانوي حريف لگد بزند بدون اينكه از جاي خود حركت كند. دومين استاد سبك دختري زيبا به نام Yim Wing Tzun در شهرستان kwantun به دنيا آمد و از زمان فوت مادرش، با پدرش Yim Lee كه دانشجوي معبد شائولين بود، تنها زندگي مي‎كرد. در بچگي عقد او را با جواني به نام Leung bok chun كه تاجر نمك بود و اهل شهرستان Fukien بسته بودند. Yim Lee كه به چندين تكنيك رزمي سبك شائولين مسلط بود در موقع لزوم از اين تكنيكهاي رزمي استفاده ميكرد. به همين دليل مورد تعقيب قانون قرار گرفت. براي اينكه دستگير نشود به همراه دخترش فرار كرده و در مرز شهرستان‏هاي سچوان و يوان در دامنه كوه Tai Leung مستقر شد و روزي خود را با فروختن غذاهاي لوبيايي به عنوان دستفروش مي‎گذراند. به مرور وينگ چون بزرگ شده و دختري زيبا و پرانرژي شد. ولي زيبايي بيش از حد او، مساله ساز شد. در دهكده آنها قلدري معروف به نام Wong بود كه هميشه دنبال دردسر مي‎گشت، اهالي دهكده در مقابل زورگويي او كاري نمي‎توانستند بكنند، چون او استاد كونگ‎فو و عضو يك گروه تبهكاري بود. علاوه بر اين مقامات قانوني و پليس دسترسي و نفوذي به اين دهكده مرزي نداشتند.  Wong به خاطر زيبايي كه وينگ چون داشت او را از طريق فرستاده‎اي خواستگاري كرد ولي زمان محدودي را براي جواب او گذاشت كه اگر آن زمان تمام شود و وينگ چون تقاضايش را قبول نكند، او را اذيت خواهد نمود. وينگ چون، چون بسيار از نظر بدني ضعيف بود و نمي‎توانست در مقابل او مقاومت كند و پدرش نيز در عين حال خيلي پير شده بود. از آن روز به بعد پدر و دختر خيلي نگران آينده خود و سرنوشتشان شدند. در همين زمان NG Mui در معبد درناي سفيد واقع در كوه Taileung زندگي مي‎كرد و براي رفع مايحتاج خود، چندين بار در ماه به اين دهكده كوچك مي‎آمد. يك روز كه استاد به شهر آمده بود و از Yim Lee (پدر وينگ چون) در حال خريد بود، از طرز نگاه‏هاي وينگ چون و پدرش تشخيص داد كه آنها در مورد مطلبي نگران هستند. وقتي كه از آنها سوأل كرد همه چيز را به او گفتند. NG Mui كه خود سابقه طولاني در مبارزه با ظلم و بي‎عدالتي داشت، تصميم گرفت به وينگ چون كمك كند. او نمي‎خواست خود مستقيماً وارد مبارزه شود زيرا از آن بيم داشت كه هويت اصلي‎اش فاش شود و ديگر آنكه درگير شدن و شكست دادن يك ولگرد خياباني براي استادي مثل او، نه افتخار بود نه عادلانه. لذا او تصميم گرفت مسأله را به صورت ديگري حل كند، آن هم اينكه با آموزش دادن هنر رزمي جديد خويش به وينگ چون، او را براي دفاع از خود آماده كند. هنرهاي رزمي خيلي براي وينگ چون غريبه نبود به دليل اينكه پدرش قبلاً رزمي‎كار بود. وينگ چون خودش هرگز در موقعيتي نبود كه احتياج به ياد گرفتن سيستم دفاع شخصي داشته باشد. ولي حالا تحت آموزش استاد NG Mui هدفي در نظر داشت. بنابراين به صورت خصوصي وينگ چون ظرف فقط يك سال استاد تمام متدهايي شد كه استادش به او آموزش داده بود. NG Mui بعد از ختم دوره‎ي آموزش، در معبد درناي سفيد، او را به پدرش تحويل داد. وينگ چون به تازگي از كوه Taileung برگشته بود كه آن قلدر دهكده دوباره زورگويي خود را شروع كرد. اين بار وينگ‏چون از او فرار نكرد و او را به مبارزه طلبيد. آن قلدر بسيار خوشحال شد، چون مطمئن بود كه او فاتح مبارزه خواهد بود و مشتاقانه منتظر بود كه بالاخره اين دختر زيبا را صاحب شود. ولي او خود را فريب مي‎داد چون، وينگ چون او را به نحوي روي زمين پرتاب كرد كه او عاجزانه روي زمين خوابيده و به او التماس مي‎كرد و ديگر ميلي نداشت كه وينگ چون را اذيت كند. بعد از اينكه وينگ چون آن خلافكار را مغلوب كرد به آموزش سيستم رزمي خود، نزد استادش، ادامه داد. بعدها اسم اين سبك به نام كونگ فوي وينگ چون شهرت يافت. اساتيد بزرگ از زمان وينگ چون تا اوايل قرن بيستم (شش نسل)   Leung Bok Chao(همسر خانم وينگ چون). Leung Lan Kwai. Leung Yee Tei & Wong Wa Bo. Leung Jan. Leung Bik & Chan Wah Shun & Leung Chun & Others. NG Chun So & Others 14 Students. سبك وينگ چون استاد فقيد Yip Man بزرگترين استاد كونگفوي زمان خودش در جهان بود. با داشتن خلقي غير عادي و احساس احترامي كه براي خودش قائل بود، توجهي به شهرت و ثروت نداشت و همين طور خصلت بي‏ادبي و تحقير كننده بعضي از كونگ‏فو‏كاران را نيز نداشت. با ملاقات با او مجبور به هيچ تظاهري نمي‎شديد. او با افرادي كه ملاقات مي‎كرد به آنان احساس آرامش مي‎داد. صميميت و گرمي و ميهمان نوازي او به صورتهاي مختلف مشخص بود. او مردي متشخص، با اصالت و آرام بود.  او در خانواده‎اي اصيل و محترم و ثروتمند متولد شده بود، خانواده او صاحب مزارع بزرگ و خانه‎هاي متعددي بودند. او به عنوان يك اشراف زاده زندگي مرفهي داشت تا آنجا كه حتي اجازه نمي‎دادند براي برداشتن آب از روي زمين، خم شود. در سن 13 سالگي در كمال تعجب همگان، به ورزشهاي رزمي علاقمند شد و داستان علاقمند شدنش به هنر رزمي وينگ چون از اين قرار است: استاد Chan wah Shun كه ذكرش در بالا گفته شد، شاگرد محبوب استاد بزرگ Leung Jan بود. او براي تعليم و تربيت شاگردانش نياز به جايي داشت، پدر "ييپ من" معبد خاندان Yip را براي تدريس به او اجاره داد. استاد حق‎التدريس زيادي (3 سكه نقره) در ماه از شاگردانش مي‎گرفت و اين باعث شده بود كه درس او كم رونق باشد. ييپ مَن به خاطر جذابيت تكنيك‏هايي كه نزد استاد ديده بود، به شدت به اين سبك علاقمند شد، بنابراين يك روز با آوردن 3 سكه نقره براي استاد Wah او را شگفت زده كرد. با وجود علاقه كم استاد به تدريس به ييپ من، به خاطر  اعيان زادگي و نحيف و لاغر بودن او؛ سرانجام در مقابل اصرارهاي ييپ مَن جوان، قانع شد. استاد در طول حيات خود 16 شاگرد بيشتر نداشت كه يكي از آنها پسرش Chun Yu min بود. ييپ من جوانترين عضو و شاگرد مدرسه او بود. استاد پس از 3 سال آموزش به ييپ من در گذشت و ييپ مَن 16 ساله را ترك گفت. ييپ من جوان نيز براي تحصيل در كالج به هنگ كنگ سفر نمود. ييپ من در كالج همراه با دوستان چيني خود گروهي براي مبارزه و دعوا با اروپاييها تشكيل داده بود و آنان را به خاطر مهارتش در وينگ چون به راحتي شكست مي‎داد. او خود در خاطراتش اشاره مي‎كند كه از اين موضوع بسيار متكبر شده بود. تا اينكه روزي يكي از همكلاسي‏هايش براي او از دوست پدرش كه در شركت با پدرش همكار بود، تعريف نمود و گفت كه او در هنرهاي رزمي بسيار پيشرفته است و از او پرسيد كه آيا جرات مبارزه با او را دارد يا نه؟ ييپ من جوان كه بسيار مغرور شده بود و از هيچ كس نمي‎ترسيد روزي را معين نمود تا با هم‏شاگردي خود به ملاقات آن مرد برود. آن مرد حدوداً 50 ساله بود و در شركت تجاري ابريشم كار مي‎كرد. سرانجام روز قرار، بعد از ملاقات با آن مرد، قصد ملاقاتش با او را بيان كرد. مرد با لبخندي پذيرفت و از جوان پرسيد كه از استادت چيزي ياد گرفته‎اي يا نه؟ آيا فرم چام كيو را كار كرده‎اي؟ ييپ من جوان كه از اين سوالات خشمگين شده بود لباسهايش را براي مبارزه از تن درآورد و پيرمرد تاكيد كرد كه او را نخواهد زد و فقط از خود در مقابل حملات او دفاع خواهد نمود. اين مبارزه انجام پذيرفت و ييپ من بارها توسط پيرمرد به زمين كوبيده شد. اين اولين باري بود كه ييپ من از كسي شكست مي‎خورد. او بعدها فهميد كه آن پيرمرد شاگرد استاد استادش (در واقع هم‏شاگردي استاد سابقش) بوده است. به اين صورت بود كه ييپ من شاگرد پيرمرد (Leung Bic فرزند استاد Leung Jan) شد و سالها نزد او به آموختن وينگ چون پرداخت. او در سن 24 سالگي استادش را به قصد شهر خود ترك گفت. در آن زمان او خود ديگر در اين سبك استاد شده بود. او در شهر خود Futshan در سال 1949 ميلادي به شغل مربيگري روي آورد و مربي كانون كارگران شهر شد. پس از آن سالها به نيروهاي پليس درس داد. او قبل از بازنشستگي براي ترويج بيشتر سبك خود "كانون وينگ چون هنگ كنگ" را تأسيس كرد. او در اين سال‏ها شاگردان زيادي را تربيت كرد كه يكي از معروفترين آنها بروس لي نام داشت

آموزش كونگ فو  پدر و مادرها، اوقات فراغت فرزندانشان را ديگر با كلاس هاي رياضي، هوش و.. پر نمي كنند بلكه به ورزش هاي رزمي روي آوردند. ورزش هاي رزمي با توجه به تاريخچه گران بهايي كه در خود دارند، توجه هركسي را به خود جلب مي كند، مانند جيت كاندو كه كه به بروسلي بر مي گردد و يا كونگ فو كه با شنيدن نام آن بي اختيار، ياد معابد شائو لينگ مي افتيم. كودكان و جوانان در اين سال هاي اخير به آموزش كونگ فو روي آورده اند و با ثبت نام در كلاس هاي آموز كونگ فو، كونگ فو را به صورت حرفه اي، از پايه آموزش مي بينند. كونگ فو چيست؟ اكثر افراد مخصوصا رزمي كاران با شنيدن نام كونگ فو، معابد شائولينگ را به خاطر مي آورند كه افراد، همزمان كه از معبدي به معبد ديگر مي پرند، در هوا حركاتي را اجرا مي كنند. كونگ فو از هنرهاي رزمي و جنگ هاي تن به تن چين نشات گرفته است، اين هنر رزمي تمامي حركات آهسته تاي چي ( Tai Chi )، چرخش سريع و حركات نمايشي ووشو ( Wu Shu  ) ، و حركات سريع وينگ چون را د رخود جاي داده است. قبل از آموزش كونگ فو بهتر است كه با معني لغوي آن آشنا شويم. كونگ فو در اصطلاح به معناي مهارت است، مهارتي كه در انجام هر كاري داريد در حاي كه واژه ي كونگ فو از دو بخش تشكيل شده است:   كونگ: به معناي كار، شايستگي، دستاورد ، دست يابي      فعاليت  فو: انسان اگر اين دو را كنار هم بگذاريم و قصد معني كردن آن را داشته باشيم، با جابه جايي پسوند و پيشوند به دو صورت مي توانيم آن را معنا كنيم: دستاورد انسان فعاليت و تلاشي كه با صرف انرژي در يك زمان مشخص به دست مي آيد. با آشنايي با معني لغوي كونگ فو با جرات مي توان گفت، آموزش كونگ فو، تمرين يك رشته رزمي به حساب نمي آيد بلكه يك فرآيند كلي براي تمرينات ذهني، بدني، هنر شخصي و مهارت است. تاريخچه كونگ فو تا اين جاي كار با واژه شناسي كونگ فو آشنا شديد، حال كمي درباره تاريخچه و نحوه پيدايش آن صحبت كنيم و اينكه توسط چه كسي به جهانيان عرضه شد. كونگ فو را هنر رزمي چيني به حساب مي آورند كه راهبان در معبد شائولينگ، به تمرين دفاع شخصي و آموزش كونگ فو مي پردازند. اولين معبدي كه در سال 377 قبل از ميلاد، در يكي از استان هاي چين ساخته شد، يك مكان براي بودائي ها بود تا اينكه در سال 527 قبل از ميلاد، يكي از شاهزاده گان بودائي  به نام تامو براي تعاليم نكات مذهبي به اين معبد سفر كرد اما با راهباني مريض مواجه شد، به همين منظور در اتاقي خودش را به مدت 9 سال حبس كرد تا راه حلي براي آنان پيدا كند. او سرانجام موفق به پايه گذاري يي جين جينگ و ابداع 18 حركت فيزيكي شد كه بعد ها به نام هنرهاي رزمي شائولين يا آموزش كونگ فو تغيير نام داد. اگر به گذشته نگاهي بيندازيم، بخش اصلي آموزش كونگ فو، مخصوص دانشمندان و رهبران چيني بوده و هست. چيني ها بر آموزش كونگ فو بسيار تاكيد دارند به اين خاطر كه آن را سر منشا احترام، صبر و تواضع در يك رزمي كار مي دانند. مردمان كشور چين، كونگ فو را به صورت هاي گوناگون معني كرده اند، به عنوان مثال، بعضي از اقوام، كونگ فو را به مرد دانا گويند و بعض ديگر آن را به عالي ترين شكل هر چيزي ربط مي دهند. هنر كونگ فو، اجراي حركات موزون بين دست و پا است به همين خاطر بين دو گروه رايج بوده است كه در قسمت پايين آن ها را نام مي بريم: 1.گروه اول جادوگران و جن گيران بودند كه با اجراي حركات نمايشي زيبا و پيچيده، امرار معاش مي كردند. آن ها فنون و آموزش هاي مذهبي شان را تنها به فرزندانشان آموزش مي دادند. 2. گروه دوم، رهبران و افراد مذهبي بودند كه با زندگي ساده و تغذيه از گياهان بر سر زبان ها افتاده بودند. آن ها براي خود، تنها زندگي كردن در صومعه، دور بودن ار مسائل مادي، روزه گرفتن و تمرينات سخت و طاقت فرساي آموزش كونگ فو را انتخاب كردند. آن ها هر زمان و مكاني، متوجه فشار و ظلمي بر جامعه و يا فقيري مي شدند، سريعا حاضر مي شدند. سبك هاي كونگ فو ورزش رزمي كونگ فو براي اولين بار به واسطه اژدهاي فيلم هاي رزمي، بروسلي به جهانيان عرضه شد و فيلم هاي كونگ فوي او آنقدر دست به دست چرخيد كه علاقه مندان خود را در گوشه كنار دنيا پيدا كرد. ميتوان گفت كه كونگ فو بيش از ده ها سبك را در خود جاي داده است اما ما در اين قسمت شما را با ده تا از كاربردي ترين سبك هاي كونگ فو آشنا مي كنيم: كونگ فو شائولين سبك شناخته شده اي در چين و ديگر كشورهاي جهان است. خاستگاه اين سبك به معبد شائولينگ در كوهستان سونگ سن، استان هنان بر مي گردد. اين سبك از كونگ فو، تركيبي از حكمت بودائي و انديشه با كونگ فو و سبك هاي مربوط به آن است. مهارت هاي اوليه براي اين سبك عبارتند از: پرش، غلتيدن، ضربه زدن و چندين حركت ديگر. 2. تاي چي چوان تاي چي با سابقه اي بيش از صد سال در اين كشور، تركيبي از هنرهاي رزمي مختلفي مانند تئوري سنتي يين، يانگ و بسياري از سبك هاي ديگر است. كونگ فوكارهاي اين سبك براي افزايش قدرت بدني خود از حركات بسيار آرام استفاده مي كنند. 3. وينگ چون چوان يكي از قدمي ترين سبك هاي كونگ فو، سبك وينگ چون چوان است، كه در اوايل دهه 1700 از معبد شائولين سرچشمه گرفت و بواسطه اساتيدي چون ييپ من و بروسلي، توسعه يافت. اين سبك از تكنيك هاي ساده و پركاربرد در مبارزات استفاده مي كند. از آنجا كه اصل اين سبك، سادگي است از تكنيك هاي پيچيده كمتر استفاده مي كنند. 4. باگواژانگ اين سبك در اوايل قرن نوزدهم توسط فردي به نام " دونگ هاي چون " ابداع شد. باگواژانگ يكي از سبك هاي ملايم و باطني كونگ فو است كه بر حركات جسمي و تعامل ذهني تمركز دارد. 5. زينگ يي چوان از قديمي ترين سبك ها به حساب مي آيد، توجه اصلي اين سبك بر روي قدرت داخلي رزمي كار است. ويژگي هاي بارز اين سبك، تهاجمي بودن، پر تحرك بودن حركات و يادگيري مهارت هاي مبارزه اي غير قابل پيش بيني است. 6. چوي لي فوت اين سبك در دهه 1830 توسط شخصي به نام چن هنگ ايجاد شد. اين سبك با ادغام كردن تكنيك هاي مختلف كونگ فو، بيشتر بر قدرت ذهني و آرامش باطني تاكيد دارد. 7. باجي چوان ريشه اين سبك را مي توان در يكي از شهرهاي چين، به نام كانگژو جست و جو كرد. اين سبك بر تكنيك هاي انفجاري و كوتاه تمركز مي كند. اين سبك با سيستم آموزش هاي نظامي رابطه نزديكي دارد تا جايي كه اكثرمحافظان سياست مدارها آن را آموزش ديده اند. 8. مانتيس دعاگو سبك مانتيس دعاگو براي اولين بار توسط وانگ لنگ به وجود آمد. اين سبك به خاطر شباهتش به خرك، مانتيس دعاگو نام گذاري شد. چابكي، سرعت عمل و حركات دست و پا در اين سبك بسيار مهم است. 9. نان چوان از اين سبك با نام فنگ چوان نيز ياد مي كنند. نان جوان تركيبي از سبك هاي مختلف مانند بوكس شائولين جنوبي و تكنيك هاي ورزشي بوكس است. اين سبك بر حركات ساده اي مانند نمايش كوتاه با دست و حركات پي در پي پا تمركز مي كند. 10. چانگ چوان اين سبك جزء خانواده هنرهاي رزمي بيروني محسوب مي شود و تمركز آن بر روي ضربات طولاني مدت و تكنيك هاي موثر است. چانگ چوان كه در مسابقات كونگ فو به نمايش در مي آيد، در اين سال هاي اخير شكل گرفته است. آموزش مقدماتي كونگ فو از مقدماتي تا پيشرفته هدف اصلي كونگ فو در زمان هاي دور، محافظت از خود و مقابله با مهاجمان بوده است. هنر رزمي كونگ فو به قواعد بودايي و تائويي ها مرتبط است به همين خاطر نقش فلسفه در آن بسيار پررنگ است. اين رشته علاوه بر قابلين عملي كه دارد براي بعضي از افراد جنبه سرگرمي نيز دارد اما چيزي كه مطرح مي شود آموزش كونگ فو و تكنيك هايش است. ما در اين قسمت، آموزش كونگ فو را از مقدماتي تا پيشرفته و 3 گام اساسي آن را با تمام جزئياتش به همراه تصوير به شما آموزش مي دهيم. شما بايد به اين نكته توجه داشته باشيد كه تنها آموزش كونگ فو مهم نيست بلكه شما بايد پشتكار و صبر نيز در تمرينات كونگ فو داشته باشيد. 1. گام اول تمرين حركات پا و طرز ايستادن    انتخاب مكان مناسب شما بايد مكاني امن و خالي از مبلمان براي خود انتخاب و سپس از يك آيينه ديواري يا آيينه تمام قد براي ديدن خود در حين تمرين استفاده كنيد. گرم كردن براي آنكه بدن شما به اصطلاح بيدار شود و آمادگي لازم را براي ورزش پيدا كند، ابتدا لازم  است خود را گرم كنيد. براي گرم كردن بدن بهتر است، به مدت 5 دقيقه در اطراف خانه بدويد و براي آنكه خون در جريان بيفتد از حركات پروانه استفاده كنيد، با حركات كشي، نرمي و انعطاف پذيري لازم را در بدن خود ايجاد كرده و در نهايت با حركاتي مانند شنا، بدن خود را براي انجام فعاليت هاي سنگين آماده كنيد. تجسم ايستادن پا اسبي در ذهن خود  در اين حالت، مقابل آيينه قرار بگيريد و پاهايتان را به اندازه 3 تا 4 فوت باز كنيد و بايد سعي كنيد در حالت اسكوات يا همان چمباتمه زدن قرار بگيريد، به نحوي كه باسن شما بالاتر از زانوهايتان باشد. ستون فقرات خود را با خم كردن قسمت بالايي بالاتنه به سمت عقب، صاف نگه داريد. مطمئن شويد كه ميتوانيد فاصله باسن تا سر خود را در آينه ببينيد.   براي تمرين و ضربه زدن با مشت، بايد به صورت پا اسبي بايستيد و براي پايين كشاندن و پايدار كردن مركز ثقل استفاده كنيد، با راست نگه داشتن ستون فقرات خود، بدن و ماهيچه ها نيز با يكديگر هماهنگ مي شوند.   در آموزش كونگ فو بايد بدانيد كه اين كار مشكلي است و شما با 30 ثانيه تمرين كردن در مدت زمان 2-1 دقيقه، به اين هدف مي رسيد. تمرين هر روزه پا اسبي، در تقويت عضلات مانند قسمت مركزي بدن و پاها به شما كمك مي كند.   تمرين ضربات پايه اي در حالت پا اسبي  يادگيري بهتر كونگ فو، زماني اتفاق مي افتد كه تمرينات خود را از ساده ترين حركات آغاز مي كنيد و تمام تمركزتان بر روي فرم حرك است در اين صورت سرعت شما براي حركت بعدي به تدريج افزايش مي بايد تا جايي كه بعد از مدت كوتاهي ، با سرعت و كاملا درست،آن را اجرا مي كنيد. اين كار به افزايش استقامت و تعداد ضربات شما در هر تمرين كمك خواهد كرد.   نحوه استارت ضربه مشت مستقيم، يكي از پايه اي ترين حركات، البته نه پايين ترين حركت:      با قرار دادن انگشت شصت خود بر روي قسمت بيروني انگشت اشاره، هر دو دست خود را مشت كنيد، سپس مشتهاي خود را به سمت عقب برده و در كنار باسن قرار دهيد و درحاليكه انگشت شصتتان را به سمت بالا نگه داشته ايد، آرنج خود را به سمت عقب بكشيد و قفسه سينه را باز نگه داريد.   با يكي از مشتها ضربه بزنيد، همانطور كه دست خود را به سمت جلو مي بريد، بايد آرنج خود را مستقيم به سمت عقب نگه داريد، سعي كنيد مشت خود را به نحوي بچرخانيد كه انگشت شصت به سمت پايين قرار بگيرد. با همان شانه به سمت جلو حركت كنيد و شانه ديگر را به سمت عقب بگيريد و زماني ضربه وارد مي كنيد، كنار خود را بچرخانيد. شانه ها و دستهاي شما بايد در راستاي هدف مورد نظر شما، يك خط مستقيم تشكيل دهند تا ضربات بهتري وارد كنند.   در اين قسمت بايد تلاش خود را بكنيد تا حركات گفته شده در قسمت بالا را به صورت بر عكس انجام دهيد، به اين صورت كه دست هدايت شده به سمت عقب را، به سمت داخل بياوريد و مچ خود را بچرخانيد به طوري كه انگشت شصت دوباره به سمت بالا قرار گيرد و آرنج نيز همانطور كه شما آن را به سمت عقب مي بريد، مستقيما پشت سر شما قرار بگيرد.   تنفس، در آموزش كونگ فو ضروري است، به اين خاطر كه در پيشرفت شما و انجام حركات به صورت صحيح كمك مي كند. شما بايد بتوانيد هم زمان با ضربه وارد كردن، نفس گيري هم انجام دهيد.   براي آنكه مشت هاي قوي تري داشته باشيد بايد از تمام بدن خود استفاده كنيد، با اين ضربه تمامي ماهيچه هاي بدن شما كار مي كنند و با سرعت بيشتري براي قوي تر شدن پيش مي رويد. تجسم حالت مبارزه اي  در برابر آئينه بايستيد. و بدن خود را با زاويه ۴۵ درجه بچرخانيد و سپس پاي چپ و شانه چپ خود، به سمت جلو قرار دارند،  پاي راست شما بايد در سمت عقب و در سمت راست پاي چپ شما قرار بگيرد. اگر شما راست دست هستيد، اين حالت براي شما وضعيتي طبيعي است، شما مي توانيد حالتي راحت به خود بگيريد ودقت داشته باشيد كه  پاهايتان را بيشتراز پهناي شانه از هم باز نكنيد. دستهاي تان را بالا بگيريد تا از سر تان محافظت كنيد اما نبايد وزني روي پاهاي شما اعمال شود.   مرحله بعد، شما بايد عكس آن را اعمال كنيد تا نحوه قرار پاها و ايستادن را به صورت سريع فرا بگيريد. يادگيري مشت زدن پايه اي      در حالي كه دست هاي خود را مشت كرده ايد، تلاش كنيد تا با استفاده از دست چپ خود مشتي را به سمت جلو بزنيد، در همين حين دست خود را باز كرده و شانه هاي خود را صاف نگه داريد. اين ضربه اغلب «ضربه جب» ناميده مي شود. همان طور كه در بالاتر گفته شد، ابتدا بر روي فرم خود تمركز كنيد و سپس سرعت و قدرت ضربه را افزايش دهيد. در مرحله بعدي سعي كنيد با دست راست خود مشت را به سمت هدف وارد كنيد. اين ضربه «كراس» ناميده ميشود به اين دليل كه مشت راست شما بايد بدن را «قطع» كند. پس از تكميل اين ضربه، با تكيه كردن بر روي توپي (قسمت گرد كف پا) در زير انگشتان پنجه پاي راست، جهت خود را تغيير دهيد. براي سريع تر شدن فرايند آموزش كونگ فو لازم است كه شما به فرم حركات توجه داشته باشيد و تمرينات مكرر، سرعت يادگيري و ضربات را افزايش دهيد، در تمرينات خود از نحوه تنظيم آرنج، صاف بودن دست ها و قدرت گرفتن از مركز بدن اطمينان حاصل كنيد. يادگيري بلاك كردن      در جايگاه مبارزه خود فرد ديگري را هم تصور كنيد كه در همين ارتفاعي كه شما قرار داريد و در روبروي شما ايستاده است و در حال مبارزه و روانه كردن مشت به سمت شما است، در حالي كه بازوي شما كاملا باز است بايد از نيروي قسمت مركزي بدنتان براي حركت آن به سمت چپ استفاده كنيد و سپس آن را به دستي كه ( بر اساس تجسم تان ) در حال مشت زدن به حريف است، بچسبانيد و البته مشت را هم دفع كنيد. اين ضربات را اصطلاحا بلاك هاي داخلي و بيروني نام گذاري مي كنند. بلاك هاي داخلي بدن از قسمت خارجي بدن شما آغاز و بلاك هاي بيروني، برعكس عمل مي كنند. شما در آموزش كونگ فو بايد در يادگيري بلاك ها كوشا باشيد تا روند آموزش تان تند تر پيش برود. يادگيري لگد زدن پايه اي      مانند ديگر حركت ها، ابتدا بايد بر روي بدن خود تمركز كنيد تا نحوه صحيح اين فرم را ياد بگيريد.در آموزش كونگ فو، لگدها در ابتدا ممكن است وحشت آور به نظر برسند، اما ميتوان آن ها را به دو قسمت تقسيم كرد و هر يك را به صورت جداگانه اي تمرين كرد. يادگيري سريع ضربات و ديگر تكنيك هاي آموزش كونگ فو به اين بستگي دارد كه در يادگيري صحيح فرم خود و تمرينات كوشا باشيد.شما مي توانيد به عنوان يك فرد مبتدي، با تمرين اين تكنيك ها از موضع مبارزه خود، اين كار را آغاز كنيد.   براي هر ضربه با پا، زانوهاي خود را تا قفسه سينه بالا بياوريد و تا جايي كه مي توانيد آن را تا شانه خود بالا ببريد و اين حركت را تا جايي تمرين كنيد كه انعطاف پذيري شما افزايش پيدا كند. تمرين نگه داشتن زانو بر روي باسن را براي رسيدن به تعادل بهتر انجام دهيد، در اين نقطه، پاي شما «آماده ضربه زدن» خواهد بود، اين حركت داراي تشابه زيادي با خم كردن آرنج و استفاده از مشت ها براي حفاظت از سر است.   اطمينان حاصل كنيد كه بعد از وارد كردن ضربه و قبل از پايين آوردن پاهاي تان، زانوهاي خود را به سمت قفسه سينه پايين آورده باشيد.     تمرينات خود را به آهستگي و با حفظ فرم صحيح آن انجام دهيد، سعي كنيد هر موقعيت ضربه اي (بالا آوردن زانو؛ لگد به سمت بيرون، بالا آوردن زانو تا قفسه سينه) را به مدت چند ثانيه نگه داريد تا تصوير حركت صحيح به مغز انتقال داده شود. شما اگر در آموزش كونگ فو به اين شيوه تمرين كنيد، به زودي اين حركات به طبيعت دوم شما تبديل شده و لگدهاي شما حالتي نرم و روان به خود خواهند گرفت.   تمرين موقعيت هاي چالش برانگيز بعد از حرفه اي شدن در انجام اين حركات، حركت از يك موضع به موضع ديگر را تمرين كنيد. حركت از موضع مبارزه و در ادامه شروع موضع اسبي، به راحتي مي توانيد قدرت ضربه هاي خود را تقويت كنيد. براي حركت سريع موضع پااسبي، زانوي چپ خود را با زوايه ۹۰ درجه به سمت بالا آروده و آن را سريعا به سمت چپ خود بچرخانيد، درحالي كه پاي چپ را به سمت داخل مي كشيد زانوي راست را خم كنيد، بلافاصله پاي چپ را به فاصله سه تا چهار فوت از پاي راستتان قرار دهيد و در موضع پا اسبي قرار بگيريد، به صورتي كه هر دو پاي شما به سمت جلو قرار گرفته باشند. استفاده از كيسه بوكس شما بعد از يادگيري موضع هاي فرعي و اصلي، بايد بتوانيد سريع تر حركات و تكنيك ها را تمرين كنيد. تمريناتي كه براي بلا بردن سرعت خود مي توانيد انجام دهيد، شامل اين موارد است: سبك ايستادن روي گردي زير پا و حركت كردن به سمت اطراف در حين مشت زني، لگد زدن، بلاك كردن هوا و يا كيسه بوكس ها. براي تمرينات بهتر، يك راند سه دقيقه اي از حركات شديد و سپس يك توقف ۳ دقيقهاي و پس از آن يك تكرار مجدد را در نظر بگيريد. گام دوم : تقويت مهارت هاي كونگ فو     انتخاب يك يار تمريني، سريع ترين راه براي به چالش كشيدن خود و آماده شدن براي تمرينات طولاني تر است. يك يار تمريني خوب با نگه داشتن بالشتك ها، به شما در وارد كردن ضربات حرفه اي و سريع تر كمك مي كند، به اين خاطر كه شما به صورت آزادانه مي توانيد تركيبي از ضربات مشت و لگد را به آن بزنيد. افزايش استقامت براي آنكه بتوانيد به استقامت لازم در تمرينات برسيد راه هاي فراواني وجود دارد اما بهترين راه حل در آموزش كونگ فو، ضربه زدن و ضربه خوردن است. تمرين با كيسه بوكس ها و ضربه زدن به آن ها به شرط حفظ فرم صيح، تمرين با پارتنر براي ضربات بلاك و فشار ضربات مشت به واسطه تمرين هاي مخصوص خود از بهترين راه هاي افزايش استقامت است. افزايش قدرت توانايي خودتان را براي كشيدن قدرت از زمين و انتقال آن به ضربات خود افزايش دهيد. ميزان نيرويي را كه به همراه لگدهاي خود، وارد مي كنيد بايد افزايش دهيد. شما نه تنها بايد بر روي ماهيچه هاي شكمي خود تمركز كنيد (كه تنها يك بخش از قسمت مركزي بدن شماست) بلكه بايد تلاش كنيد بر روي كناره ها و پشت كمر خود نيز تمركز داشته باشيد. تمرينهاي افزاينده مقاومت قسمت مركزي بدن، عبارتند از: پلانك ها دراز و نشست به صورت معكوس كشيدن زانو تا قفسه سينه در حين آويزان شدن از ميله بارفيكس و يا در حالت شنا   تقويت دست ها     در آموزش كونگ فو، براي تقويت دستان خود بهتر است از تمرينات پيچشي، شنا و حركات ايستگاهي استفاده كنيد تا براي گلاويز شدن با حريف، از كشش و تعادل بهتري برخوردار باشيد. افزايش توانايي پاها در آموزش كونگ فو، بايد به اندازه كافي پاهاي قوي داشته باشيد، به اين منظور شما مي توانيد با داشتن يك برنامه روزانه و استفاده از وزنه هاي پا به آن برسيد. تمريناتي كه براي داشتن پاهاي قوي مي توان به حركاتي مانند اسكات، اسكات هاي پرشي، پرش پنجه، پرش قورباغه اي و حركت پله اي اشاره كرد. گام سوم: مطالعه كونگ فو     مطالعه استايل هاي مختلف شما براي آموزش بهتر كونگ فو علاوه بر مداومت بر تمرين ها، بايد مطالعه اي هم در اين زمينه داشته باشيد. شما بايد قادر باشيد تكنيك ها را از يكديگر جدا كنيد، منشا و خاستگاه آن را بدانيد. با دانستن فلسفه هر يك از تكنيك هاي كونگ فو، راحت تر مي توانيد حوزه خود را در اين بخش مشخص كنيد كه كداميك از اين حيطه ها را در اين ورزش مي خواهيد توسعه دهيد.   جالب است بدانيد كه تمامي سبك هاي ورزش كونگ فو، بر اساس منطقه خود، از يكديگر جدا مي شوند. استايل هاي شمالي، تمركزشان بر روي پا و حركات آكروباتيك است و استايل هاي جنوبي بر تمركزشان بر دست و گام برداشتن محكم است.   در رابطه با استايل هاي سخت و نرم، بخوانيد و بدانيد كه در استال هاي نرم، بر حركات رقيب بر عليه او تمركز مي كند و حركات سخت به شما آموزش مي دهد كه در برابر نيروي برابر يا بيشتر از خودتان چگونه حاضر شويد.   آموزش آنلاين ببينيد و هر كليپي را چند بار مشاهده كنيد، در تمامي كليپ ها به تمامي حركات پا، ضربات دست، موضع گيري، حركات باسن، نحوه قدم برداشتن دقت كنيد.   براي درك بهتر فلسفه آموزش كونگ فو و يادگيري فنون آن، بهتر است آن را با ديگر هنرهاي رزمي مانند كاراته مقايسه كنيد و به فرض مثال به حركات تكنيك هاي چرخشي و حركات مستقيم در هر دو ورزش دقت كنيد.   تفاوت ورزش كونگ فو با ديگر هنرهاي رزمي 1. تمرين هاي كونگ فو، همراه با فلسفه هستند، ماهيت اين ورزش: ايجاد آرامش، جلوگيري از خشونت و خودخواهي است به اين خاطر كه طرز فكر بودائي ها بر اين رشته بسيار تاثير گذار است. 2. كونگ فو، يك سيستم ادراكي محسوب مي شود به اين خاطر كه هر يك از تكنيك هاي كونگ فو، از چهار تكنيك هنرهاي رزمي بهره برده اند. تكنيك هايي مانند: ضربات با مشت، ضربه با پا، قلاب، گرفتن و قفل كردن مفاصل. فرامين كونگ فو منشور اخلاقي كونگ فو در اوايل قرن شانزدهم، بر اساس اصول اخلاقي و روحي تشكيل شد كه آن ها را اين جا نام مي بريم: .1.هنرجو بايد بدون انقطاع تمرين كند 2. رزم بايد فقط براي دفاع از خود به طور مشروح استفاده شود. 3.تمام استادان و بزرگسالان بايد مورد ملاحظه و احترام قرار گيرند. 4.هنرجو بايد در طول زندگي با هم دوره‌اي‌هاي خود دوست و مهربان باشد. 5.كونگ ‌فو كار در هنگام مسافرت بايد از خود نمايي و نشان دادن قدرت خود به مردم عامي خودداري كند به طوري كه حتي از مبارزه دوري كند. 6.كونگ ‌فو كار نبايد پرخاشگر و اهل منازعه باشد. 7.از خوردن شراب و گوشت پرهيز كند. 8.افراط در تمايلات جنسي جايز نيست.  .9.كونگ‌ فو كار نبايد عجولانه به هر كسي فنون خود را بياموزد زيرا ممكن است باعث اذيت ديگران شود 10.كونگ فو كار بايد از نقش تهاجم و حرص و اعمال تهديد آميز دوري كند.

تمرين بدني يا نرمش (به انگليسي: physical exercise) هر نوع فعاليت بدني است كه آمادگي جسماني، تندرستي و سلامت كلي را افزايش داده يا حفظ مي‌كند. همچنين اصطلاحاً به آن ورزش نيز گفته مي‌شود اما بايد توجه داشت كه با آن متفاوت است چراكه ورزش الزاماً با هدف خاصي در حين انجام آن صورت مي‌گيرد. تمرين بدني به دلايل مختلف از جمله تقويت عضلات و سيستم قلبي عروقي، كسب مهارت‌هاي تمرين بدني، حفظ يا كاهش وزن و همچنين با هدف تفريح انجام مي‌شود. تمرين بدني منظم سيستم ايمني بدن را تقويت مي‌كند و به جلوگيري از بيماري‌هاي فراواني مانند بيماري‌هاي قلبي و عروقي، ديابت نوع ۲ و چاقي مفرط كمك مي‌كند. تمرين بدني همچنين سلامت رواني را بهبود مي‌بخشد، به جلوگيري از افسردگي كمك مي‌كند و باعث حفظ و بهبود اعتماد به نفس مثبت مي‌شود. تمرين بدني حتي باعث خوش‌اندامي و افزايش جاذبه جنسي فرد مي‌شود كه خود در بهبودِ بيشتر اعتماد به نفس مؤثر است. چاقي در كودكي، يك نگراني در حال رشد جهاني است حال آن كه تمرين بدني به كاهش برخي از اثرات چاقي دوران كودكي و بزرگسالي مرتبط است. با توجه به طيف گسترده مزاياي ثابت شده تمرين بدني، پزشكان اغلب آن را داروي «معجزه» يا «اعجاب‌آميز» مي‌نامند. در يك سخنراني ويدويي آموزشي جديد ايونس به خوبي نشان داده‌است كه بهترين كاري كه ما مي‌توانيم براي سلامتي مان انجام دهيم روزي نيم ساعت تمرين بدني است. نرمش‌ها به‌طور كلي، بسته به تأثير كلي كه بر روي بدن انسان دارند به سه دسته طبقه‌بندي مي‌شوند: نرمش‌هاي هوازي به هر گونه فعاليت بدني گفته مي‌شوند كه از گروه‌هاي عضلاني بزرگ استفاده مي‌كنند و باعث مي‌شوند بدن شما اكسيژن بيشتري نسبت به زماني كه در حالت استراحت است مصرف كند. هدف از ورزش‌هاي هوازي افزايش استقامت قلبي و عروقي است. نمونه‌هايي از ورزش هوازي شامل دوچرخه سواري، شنا، پياده‌روي تند، طناب زدن، قايقراني، پياده‌روي، بازي تنيس، آموزش مستمر و آموزش آهسته طولاني مي‌باشد. نرمش‌هاي بي هوازي نيز همچنين آموزش قدرت يا مقاومت ناميده مي‌شود و مي‌تواند ماهيچه‌هايتان را سفت، قوي و نيرومند سازد، و همچنين قوت، تعادل و تناسب استخوان را بهبود بخشد. نمونه‌هايي از حركات قدرتي عبارتند از: حركت شنا، خيز و جهش، و حركات مارپيچ دو طرفه با استفاده از دمبل‌ها مي‌باشد. ورزش‌هاي بي‌هوازي نيز شامل آموزش وزن، آموزش كاربردي، آموزش خارج از مركز، آموزش فاصله، دو سرعت و آموزش فاصله با شدت بالا(HIIT) قدرت عضلاني شما را در كوتاه مدت افزايش مي‌دهد. نرمش‌هاي انعطاف‌پذيري عضلات شما را كشيده تر و طول آن را بيشتر مي‌سازد. فعاليت‌ها يي از جمله فعاليت‌ها ي كششي به بهبود انعطاف‌پذيري مفاصل و و خمش‌پذيري عضلات كمك مي‌كند. هدف بهبود دامنه حركتي است كه مي‌تواند احتمال آسيب ديدگي را كاهش دهد. ورزش همچنين مي‌تواند شامل آموزشي شود كه بر دقت، چابكي، قدرت، سرعت تمركز دارد. گاهي اوقات اصطلاحات' پويا ' و ' ايستا ' براي آن بكار مي‌رود. [نيازمند منبع] ورزش‌هاي ' پويا ' مانند دوثابت، تمايل به توليد يك كاهش دهندهٔ فشار خون دياستوليك در طي ورزش، با توجه به جريان خون بهبود يافته دارد. برعكس، ورزش ايستا (مانند وزنه‌برداري) مي‌تواند باعث افزايش قابل توجهي از فشار سيستوليك (در طول ورزش) گردد. تمرين بدني در حفظ آمادگي جسماني مؤثر است و به حفظ وزن مناسب، ساختن و حفظ تراكم استخوان سالم، قدرت عضلاني و تحرك مفاصل، ارتقاي فيزيولوژيكي تندرستي، كاهش ريسك جراحي و تقويت سيستم ايمني بدن كمك مثبت مي‌كند. تحقيقات رو به توسعه نشان داده‌است كه بسياري از فوايد ورزش از طريق نقش عضلات اسكلتي به عنوان يك عضو غده درون‌ريز واسطه مي‌شوند. بعبارتي، انقباض عضلات، مواد متعدد ي را تحت عنوان ميوكين‌ها آزاد مي‌سازد كه رشد بافت جديد، ترميم بافت، و كاركردهاي ضد التهابي متعدد را گسترش مي‌دهد، كه به نوبه خود خطر ابتلا به بيماري‌هاي مختلف التهابي را كاهش مي‌دهد. تمرين بدني باعث كاهش سطح كورتيزول مي‌شود، كه عامل بسياري از مشكلات سلامتي، اعم از جسمي و رواني است. انجام منظم تمرين بدني‌هاي هوازي به جلوگيري يا درمان بيماري‌هاي مزمن جدي و تهديدكننده زندگي كمك مي‌كند، مانند فشار خون بالا، چاقي، بيماري‌هاي قلبي، ديابت نوع ۲، بي خوابي، و افسردگي. قند خون با تمرين بدني استقامتي قبل از وعده غذايي بيشتر از همان تمرين بدني بعد از وعده غذايي كاهش مي‌يابد. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهاني، عامل ۱۷ درصد از بيماري‌هاي قلبي و ديابت، ۱۲ درصد از افت در افراد مسن، و ۱۰ درصد از سرطان سينه و سرطان روده بزرگ، عدم فعاليت جسماني است. شواهدي وجود دارد كه تمرين بدني شديد كه در آن مصرف اكسيژن بدن به ۹۰ تا ۹۵ درصد ماكزيمم مي‌رسد، مفيدتر از تمرين بدني متعادل است كه ۴۰ تا ۷۰ درصد ماكزيمم اكسيژن جذب مي‌شود. برخي از مطالعات نشان داده‌اند كه تمرين بدني شديد اجرا شده توسط افراد سالم مي‌تواند پپتيدهاي افيوني طبيعي (همان اندورفين، كه همراه با انتقال دهنده‌هاي عصبي ديگر موجب شادي و سرخوشي ناشي از تمرين بدني مي‌شوند و نشان داده شده كه اعتيادآور هستند) و همچنين تستوسترون و هورمون رشد را افزايش دهد، كه اين تأثيرات با تمرين بدني متعادل به‌طور كامل به دست نمي‌آيند. تحقيقات اخير نشان مي‌دهد كه اناندميد ممكن است نقش بيشتري نسبت به اندروفين در «سرخوشي دويدن» داشته باشد. با اين حال، تمرين در اين شدت براي زمان‌هاي طولاني، يا بدون گرم كردن مناسب قبل و سرد كردن بعد از آن، مي‌تواند به افزايش خطر آسيب جسمي و ساير عارضه‌هاي تمرين بيش از حد منجر شود. تمرين بدني‌هاي هوازي و بي‌هوازي هر دو منجر به افزايش بهره‌وري مكانيكي قلب مي‌شوند يا با افزايش حجم قلب (تمرين بدني آئروبيك)، يا ضخامت ميوكارد (تمرينات قدرتي). چنين تغييراتي به‌طور كلي مفيد و سالم هستند اگر در پاسخ به تمرين بدني رخ دهند. همه افراد به يك اندازه از تمرين بدني بهره نمي‌برند. تنوع فوق‌العاده‌اي در پاسخ فردي به تمرين بدني وجود دارد، كه در آن اكثر افراد افزايش متوسط در استقامت ناشي از تمرين بدني آئروبيك را مي‌بينيد، بعضي از افراد تا دو برابر جذب اكسيژن شان را افزايش مي‌دهند، در حالي كه برخي ديگر هرگز نمي‌توانند استقامت شان را ارتقا دهند. اما هايپرتروفي عضلاني ناشي از تمرينات مقاومتي عمدتاً توسط تستوسترون و رژيم غذايي تعيين مي‌شود. اين تنوع ژنتيكي در بهبود ناشي از تمرين، يكي از تفاوت‌هاي فيزيولوژيكي كليدي بين تمرين بدنيكاران نخبه و جمعيت عادي است. مطالعات نشان داده‌اند كه تمرين بدني در ميانسالي منجر به توانايي‌هاي فيزيكي بهتر در مراحل بعدي زندگي مي‌شود. تأثيرات جسمي سيستم قلبي عروقي اثرات مفيد تمرين بدني بر سيستم قلبي عروقي به خوبي مستندسازي شده‌اند. رابطه مستقيمي بين عدم فعاليت فيزيكي و مرگ و مير قلبي عروقي وجود دارد، و عدم فعاليت فيزيكي يك ريسك فاكتور مستقل در پيشرفت بيماري عروق كرونر است. رابطهٔ ميزان-پاسخ مستقيمي بين مقدار تمرين بدني انجام شده از حدود ۷۰۰ تا ۲۰۰۰ كيلو كالري انرژي مصرفي در هفته و تمام علل مرگ و مير و مرگ و مير بيماري‌هاي قلبي عروقي در جمعيت ميانسال و مسن وجود دارد. بيشترين پتانسيل براي كاهش مرگ و مير در غير فعالاني است كه در حد متوسط فعال مي‌شوند. بيشترين تأثيرات مفيد فعاليت بدني بر مرگ و مير بيماري‌هاي قلبي عروقي را مي‌توان از طريق فعاليت متعادل (۴۰ تا ۶۰ درصد از جذب اكسيژن حداكثر بسته به سن) به دست آورد. افرادي كه رفتار خود را پس از آنفاركتوس ميوكارد تغيير دهند تا شامل تمرين بدني منظم باشد، شانس بيشتري براي زنده ماندن داراند … افرادي كه بي تحرك باقي مي‌مانند بالاترين شانس خطر براي كليه علل مرگ و مير و مرگ و مير از بيماري‌هاي قلبي عروقي را دارند.[۱] سيستم ايمني اگرچه صدها مطالعه در مورد تمرين بدني و سيستم ايمني بدن انجام شده‌است، شواهد اندكي بر رابطهٔ آن با بيماري وجود دارد. شواهد اپيدميولوژيك نشان مي‌دهد كه تمرين بدني با شدت متوسط اثرات مفيدي بر سيستم ايمني انسان دارد؛ اثري كه در يك منحني J مدل مي‌شود. تمرين بدني متعادل منجر به ۲۹ درصد كاهش بروز عفونت دستگاه تنفسي فوقاني مي‌شود، اما يك بررسي روي دوندگان ماراتن نشان داده‌است كه تمرين بدني طولاني و با شدت بالاي آن‌ها با افزايش خطر بروز عفونت همراه بوده؛ با اين حال، مطالعه ديگري اين اثر را پيدا نكرده. عملكرد سلول‌هاي ايمني به دنبال جلسات تمرين بدني طولاني مدت و با شدت زياد مختل مي‌گردد و برخي از مطالعات نشان داده‌اند كه تمرين بدنيكاران در معرض خطر بالاتري براي عفونت هستند. سيستم‌هاي ايمني تمرين بدنيكاران و افراد عادي به‌طور كلي مشابه است. تمرين بدنيكاران ممكن است مختصراً از نظر تعداد سلول‌هاي قاتل طبيعي و عمليات كيتوليتيك برتري داشته باشند اما اين برتري بعيد است كه از نظر باليني چشمگير باشد. همچنين مشاهده شده كه ويتامين C با شيوع كم‌تر عفونت دستگاه تنفسي فوقاني در دوندگان ماراتن همراه است. شخص‌هاي زيستي التهاب مانند پروتئين سي-واكنشي، كه با بيماري‌هاي مزمن در ارتباط اند، در افراد فعال نسبت به افراد بي تحرك كاهش مي‌يابد، و تأثيرات مثبت تمرين بدني ممكن است به علت اثرات ضد التهابي آن باشد. افول در سيستم ايمني بدن به دنبال حملات حاد تمرين بدني ممكن است يكي از مكانيزم‌هاي اين اثر ضد التهابي باشد.[۲] عملكرد مغز يك بررسي در سال ۲۰۰۸ از درمان‌هاي غني‌سازي شناختي (استراتژي‌هاي كاهش سرعت يا معكوس كردن زوال شناختي) به اين نتيجه رسيد كه «فعاليت بدني، و به ويژه تمرين بدني‌هاي هوازي، عملكرد شناختي را در ميانسال ان افزايش مي‌دهد». در موش، تمرين بدني باعث بهبود كاركرد شناختي از طريق بهبود يادگيري فضايي وابسته به هيپوكامپ، و افزايش شكل‌پذيري سيناپسي و نوروگنسيس است. علاوه بر اين، نشان داده شده‌است كه فعاليت‌هاي بدني محافظ سلول‌ها در مقابل تحليل عصبي و بيماري‌هاي عصبي عضلاني است. به عنوان مثال، خطر ابتلا به زوال عقل را كاهش مي‌دهد. علاوه بر اين، شواهد داستان گونه نشان مي‌دهد كه تمرين بدني منظم ممكن است آسيب‌هاي مغزي ناشي از الكل معكوس است. احتمالات متعددي براي اينكه چرا تمرين بدني براي مغز مفيد است وجود دارد. نمونه‌هايي به شرح زير هستند: افزايش جريان خون و اكسيژن به مغز افزايش فاكتورهاي رشد است كه كمك به ايجاد سلول‌هاي عصبي جديد و ترويج شكل‌پذيري سيناپسي افزايش مواد شيميايي در مغز كه به قوه شناخت كمك مي‌كند، مثل دوپامين، گلوتامات، نوراپي نفرين و سروتونين فعاليت بدني، همچنين تأثيرات سودمند ديگر مربوط به قوه شناخت دارد چرا كه سطح فاكتورهاي رشد عصبي را افزايش مي‌دهد، كه خود از بقا و رشد تعدادي از سلول‌هاي نوروني حمايت مي‌كند.[۳] تأثيرات رواني رابطه تمرين بدني و سلامت عمدتاً در مورد تأثير آن بر بيماري‌ها از جمله بيماري‌هاي عروق كرونر قلب، چاقي و ديابت مورد بررسي قرار گرفته شده‌است. با اين حال، هزينه بسيار بالاي نسبت داده شده به اختلالات رواني موجب شده كه در سال‌هاي اخير تحقيقات در زمينه نقش تمرين بدني در درمان بهداشت روان، و در بهبود سلامت رواني جمعيت عمومي افزايش يابد.[۱] افسردگي شماري از عوامل ممكن است باعث افسردگي شود از جمله اضافه وزن، كمبود اعتماد به نفس، استرس، و اضطراب است. اندورفين‌ها به عنوان يك مسكن طبيعي و داروي ضد افسردگي در بدن عمل مي‌كنند. اندورفين مدت طولاني است كه به عنوان مسئول آنچه كه به عنوان «سرخوشي دويدن» شناخته شده در نظر گرفته مي‌شود، احساس سرخوشي كه فرد از فشارها و اعمال شديد فيزيكي به دست مياورد. با اين حال، تحقيقات اخير نشان مي‌دهد كه آنانداميد احتمالاً نقش بيشتري نسبت به اندروفين در «سرخوشي دويدن» بازي مي‌كند. هنگامي كه يك فرد تمرين مي‌كند، سطح گردش سروتونين و اندروفين هر دو افزايش مي‌يابد. اين افزايش حتي چند روز بعد از قطع تمرين بدني حفظ مي‌شود، كه احتمالاً باعث بهبود در خلق، افزايش اعتماد به نفس، و كنترل وزن مي‌شود. تمرين بدني به تنهايي يكي از روش‌هاي ممكن براي پيشگيري يا درمان اشكال خفيف افسردگي است. تحقيقات همچنين نشان داده‌است كه تمرين بدني وقتي در حضور افراد ديگر (آشنا يا غريبه) انجام مي‌شود، در كاهش استرس مؤثرتر از تمرين بدني انفرادي است.[۱][۴] خواب ويرايش يك بررسي در ۲۰۱۰ از تحقيقات منتشر شده علمي نشان داد كه تمرين بدني به‌طور كلي عامل بهبود خواب براي اكثر مردم است، و به اختلالات خواب مثل بي خوابي كمك مي‌كند. شيوع شكايات مربوط به خواب و اثر بخشي محدود درمان‌هاي دارويي تمرين بدني را يك جايگزين مناسب مي‌كند كه هم ارزان قيمت است و هم داراي تأثيرات مثبت بر سيستم‌هاي بهداشتي متعدد به‌طور هم‌زمان مي‌باشد. زمان مطلوب براي تمرين بدني ممكن است ۴ تا ۸ ساعت قبل از خواب باشد، گرچه تمرين بدني در هر زمان از روز مفيد است، احتمالاً به استثناي تمرين بدني‌هاي سنگين انجام گرفته شده اندكي قبل از زمان خواب، كه ممكن است خواب را برهم زند. در هر صورت، شواهد كافي براي نتيجه‌گيري دقيق در مورد رابطه بين تمرين بدني و خواب موجود نيست.[۵]

همه چيز درباره هنرهاي رزمي تركيبي يا همان ام ام اي (MMA) مجموعه: تاريخچه رشته هاي ورزشي  هنرهاي رزمي تركيبي   MMA يا هنرهاي رزمي تركيبي چه ورزشي است؟ در اين مقاله از بيتوته درباره رشته هنرهاي رزمي تركيبي يا MMA  صحبت مي‌كنيم، يك مجموعهٔ تكنيك‌هاي رزمي كه عناصر مختلفي از هنرهاي رزمي مختلف را تركيب مي‌كند، از جمله كاراته، جودو، و تكواندو. هنرهاي رزمي تركيبي يك ورزش رزمي پربرخورد است كه به ورزشكاران اجازه مي‌دهد تا در سطوح بالا و با استفاده از انواع تكنيك‌هاي مبارزه مانند مبارزه‌ي ايستاده، كوبيدن حريف و مبارزه‌ي زميني به رقابت بپردازند. اين ورزش در چند سال اخير رشد چشمگيري داشته است و مانند بمبي در سرتاسر دنيا سر و صدا كرده است. اما اينكه MMA واقعا چيست، موضوعي است كه در اين مقاله به آن پرداخته مي‌شود.   ورزش هنرهاي رزمي تركيبي يا Mixed Martial Arts (MMA) به عنوان يك رزمي كامل شناخته مي‌شود كه در آن مبارزان از انواع مختلفي از تكنيك‌ها استفاده مي‌كنند.   ام ام اي چيست؟ MMA يا هنرهاي رزمي تركيبي، نسخه‌اي كوتاه‌تر از هنرهاي رزمي تركيبي است كه از مجموعه‌اي از هنرهاي رزمي مختلف تشكيل شده است، شامل تكنيك‌هاي گريپلينگ، ضربه زدن و دفاع شخصي مي‌شود.   افرادي كه در مسابقات MMA شركت مي‌كنند، خود تصميم مي‌گيرند كه از كدام رشته‌هاي رزمي براي تمرين استفاده كنند.   هر فرد به دليل خاصي ورزش رزمي تركيبي را انتخاب مي‌كند. براي مثال، اگر تمركز ورزشكار بر روي مبارزه‌ي زميني در MMA باشد، ممكن است بيشتر تمركز خود را بر روي جوجيتسو برزيلي قرار دهد، در حالي كه فرد ديگر ممكن است ورزش كشتي را انتخاب كند.   تعداد ورزشكاران MMA بسيار زياد است و از متنوعيت هنرهاي رزمي تركيبي برخوردارند. اما برخي ديگر ممكن است علاقه‌مند به هنرهاي رزمي سنتي باشند.     مبارزه MMA چيست   مبارزه MMA چيست؟ مبارزات MMA يك رشته ورزشي است كه تمام جنبه‌هاي مختلف مبارزه را يكجا دارد. در اين ورزش، مبارزه توسط داور و هيات داوران كنترل و رهبري مي‌شود و بر خلاف تصور اشتباهي كه وجود دارد، MMA ورزشي بي‌قانون نيست.    ات مبارزان بايد هم در مبارزه ايستاده و هم در مبارزه زميني مهارت كافي داشته باشند. آن‌ها بايد در هر دو محيط به اندازه كافي ماهر باشند، زيرا MMA تركيبي از ساير ورزش‌هاي رزمي است.   مبارزه در MMA زماني به پايان مي‌رسد كه يكي از دو شركت‌كننده به ناك‌اوت برسد يا زمان مسابقه تمام شود. اگر زمان مسابقه به پايان برسد، داوران تصميم مي‌گيرند كه كداميك از مبارزان برنده باشد. همچنين، اگر يكي از مبارزان قوانين MMA را نقض كند، ممكن است رد صلاحيت شود و بازنده اعلام شود.   MMA روشي عالي براي تمرين همه ورزش‌هاي رزمي به طور همزمان است. سازمان برگزاركننده مسابقات MMA، يو اف سي UFC است كه هر ساله قوانين مسابقه توسط آن تعيين مي‌شود.   مبارز MMA چه كسي است؟ مبارزان MMA را مي‌توان فردي دانست كه در حال تمرين و شركت در مسابقات MMA (هنرهاي رزمي تركيبي) است.   همانطور كه مي‌دانيد، MMA يك شكل از مبارزه نامنظم است كه در آن مي‌توانيد ورزش‌هاي رزمي مختلف را به بهترين شكل ممكن تركيب كنيد.   MMA شامل تمام اشكال مبارزه است، از جمله ضربات مشتي، لگد زدن، كوبيدن حريف به زمين و مبارزه زميني. اگر به يك ورزشگاه حرفه‌اي MMA برويد، با تمرينات بيشتر آشنا خواهيد شد و افراد زيادي را مشاهده مي‌كنيد كه در حال تمرين انواع ورزش‌هاي رزمي هستند.   علاوه بر اين، مي‌توانيد هر كدام از ورزش‌هاي رزمي را كه دوست داريد انتخاب كنيد و مهارت خود را در يكي از آنها تقويت كنيد.   جوجيتسو برزيلي واقعاً در بين مبارزان MMA محبوب است، زيرا بهترين گزينه براي مبارزات زميني است و ورزشكاران MMA با تسلط بر آن مي‌توانند برنده مبارزه باشند. اشاره به اهميت و نقش جوجيتسو در يادگيري MMA در نوشته، نشان از اهميت اين رشته در آموزش و تقويت مهارت‌هاي مبارزه در MMA دارد.     قوانين ورزش ام ام اي   قوانين ورزش ام ام اي مسابقات اين ورزش با قوانين كمتري نسبت به ديگر رزمي‌ها برگزار مي‌شود و مبارزان در آن مي‌توانند به طور آزاد فنون رزمي را اجرا كنند. اين مسابقات معمولاً در يك رينگ هشت ضلعي با ديواره‌هاي فلزي برگزار مي‌شوند. به دليل اين آزادي بيشتر، خشونت در مسابقات MMA نيز بيشتر است.   قوانين كلي ورزش ام ام اي  در مسابقه‌اي كه در سال ۱۹۵۱ در برزيل برگزار شد، ماساهيكو كيمورا، يك جودوكار ژاپني، با هليو گريسي، بنيان‌گذار جوجيتسو برزيلي، روبرو شد. اين مسابقه به عنوان يكي از نخستين مبارزات معروف هنرهاي رزمي تركيبي شناخته مي‌شود.   در اين مبارزه، حمله به بيضه، فروكردن انگشت در چشم، فروكردن انگشت به هركدام از منافذ بدن، ضربه زدن به قسمت گلو، ضربه زدن به مهره‌هاي پشت گردن و كمر، نيشگون گرفتن، و همچنين با پا ضربه زدن به حريفي كه بيهوش يا به زمين افتاده است، به عنوان خطاهاي محسوب مي‌شدند.   مكمل‌هاي MMA براي حرفه‌اي شدن در هنرهاي رزمي تركيبي، مي‌توان از رشته‌هاي ديگر رزمي بهره برد. بهترين رشته‌هاي مكمل براي MMA عبارتند از: - بوكس: براي بهبود ضربات مشت، تكنيك‌هاي گارد و دفاع، و يادگيري نحوهٔ جا خالي دادن. - تكواندو: براي بهبود ضربات سريع و متنوع با استفاده از پاها. - مواي تاي: براي آموزش ضربات آرنج و زانو. - جودو: براي يادگيري فنون پرتابي و كنترل حركت در فاصله نزديك. - جوجيتسو برزيلي: براي آموزش فنون خاكي، قفل مفاصل و فنون خفه كردن. - ساندا: براي تقويت توانايي در تركيب كردن فنون كشتي و ضربات دست و پا.    مكمل‌هاي MMA   پيشينه MMA يك رزمي‌كار چيني در حال آماده‌سازي براي پرتاب حريف خود در يك مسابقه لي‌تاي در چين باستان است.   رقابت‌هاي هنرهاي رزمي تركيبي به عنوان يك رويداد جديد در عرصه رزمي‌ها شناخته مي‌شوند، اما با نگاهي به گذشته، مي‌توان تأثيرات وال تودو كه از سال ۱۹۲۰ در برزيل برگزار مي‌شد و پانكريشن را كه نقشي مهم در اين زمينه داشت، در ريشه‌هاي هنرهاي رزمي تركيبي مشاهده كرد.   در دهه‌هاي ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰، تفكر تركيبي رشته‌هاي مختلف رزمي به ويژه به تأثير بروس لي بر مبارزات توجه زيادي جلب كرد. او با ايده‌آل‌گرايي بود كه يك مبارز برتر نيازمند گسترش و تركيب مهارت‌هاي مختلف رزمي است و بايد بتواند در هر استايلي مبارزه كند. اين نگرش بعدها توسط دانا وايت، بنيان‌گذار اوآي‌اف، به عمليات عملي درآمد و تبديل به مبارزات هنرهاي رزمي تركيبي شد.   هنرهاي رزمي تركيبي به عنوان يك رويداد نوين در سال ۱۹۹۳ با برگزاري مسابقات يواف‌سي در ايالات متحده و پس از آن، مسابقات پرايد اف‌سي در ژاپن به وجود آمد. از آن زمان تا به حال، اين مسابقات با تغييرات قوانين به منظور معرفي هنرهاي رزمي تركيبي به عنوان يك ورزش به جامعه، ادامه يافته است. امروزه، هنرهاي رزمي تركيبي به عنوان يك ورزش جهاني شناخته مي‌شود و در سراسر جهان مورد توجه و علاقه قرار دارد، به ويژه در ايالات متحده و ژاپن.   اما بايد به ياد داشت كه MMA به اندازه‌اي ورزش بي‌نظم و بي‌قانون نيست. در واقع، برخي حركات در اين ورزش تركيبي وجود دارند كه اجراي آنها مجاز نيست و باعث خطا مي‌شود.   به عنوان مثال، در ورزش‌هايي مانند كراو ماگا و وينگ چون، تكنيك‌هايي وجود دارند كه در MMA ممنوع هستند. بنابراين، اگر ورزش رزمي اصلي شما يكي از اين دو ورزش باشد، بايد به ياد داشته باشيد كه ممكن است نتوانيد تمام تكنيك‌هاي آن را در MMA به كار ببريد.   با اين حال، انتخاب در اختيار شماست. مي‌توانيد اين ورزش‌ها را به عنوان ورزش رزمي اوليه خود انتخاب كنيد و فقط برخي از تكنيك‌ها را در MMA استفاده كنيد، يا مي‌توانيد جوجيتسو برزيلي ياد بگيريد و بدون نگراني از تكنيك‌هاي آن، در مسابقات MMA شركت كنيد.    پيشينه MMA   سوالات متداول درباره هنرهاي رزمي تركيبي يا MMA    1. آيا MMA ورزش گراني است؟ هزينه‌ها بسته به باشگاهي كه در آن ثبت‌نام مي‌كنيد، تعداد جلسات تمرين، احتياج به مربي خصوصي يا گروهي، و همچنين تجهيزات اوليه مورد نياز براي شروع دوره ممكن است متفاوت باشد. برخي باشگاه‌ها و مربيان ممكن است هزينه‌هاي بيشتري داشته باشند، در حالي كه ديگران ممكن است گزينه‌هاي مناسبي براي هزينه‌هاي كمتر را ارائه دهند.   2. MMA مخفف چيست؟ MMA مخفف Mixed Martial Arts است. اين ورزش به شكلي است كه تمرين‌كنندگان در سبك‌هاي مختلف مبارزه فعاليت مي‌كنند و مي‌توانند هنرهاي رزمي مختلفي را به سبك مبارزه خود اضافه كنند. براي موفقيت در MMA، شما بايد به يك يا چندين ورزش رزمي مسلط باشيد تا بتوانيد بر حريف خود مسلط شويد. MMA محبوب است زيرا ورزشكاران از آزادي عمل بيشتري در مبارزه برخوردار هستند و قوانين سخت‌گيرانه كمتري بر آن حاكم است، همچنين براي آموزش دفاع شخصي نيز مناسب است.   سخن پاياني: ورزشكاران MMA اغلب به عنوان قوي‌ترين و تكنيكي‌ترين ورزشكاران شناخته مي‌شوند زيرا معمولاً از هر رشته ورزشي رزمي چند تكنيك بلد هستند. هر چه تسلط ورزشكار بر ورزش‌هاي رزمي بيشتر باشد، در MMA موفق‌تر خواهد بود.

حامد رحيمي پنجكي متولد سال ۱۳۶۷ كرج.شروع فعاليتهاي ورزشي سال هفتادو چهار با رشته ووشو زير نظر استاد دانش سرمربي اسبق تيم ووشوي جمهوري اسلامي ايران .سال هشتاد ورود به رشته كونگ فو توا زيرنظرداوربين المللي و سرمربي تيم ملي كونگ فو استاد بيات و سال هشتادو پنج فعاليت در رشته كيك بوكسينگ كونگ فو زير نظر بنيانگ ذار سبك قهرمان جهان محمود اذرسا.داراي بيست و پنج قهرماني در مسابقات برگزارشده استاني و هفده قهرماني كشور ودو قهرماني جهان ،،دارنده الواح سپاس و تشكرازاستاد نوحي رييس فدراسيون هنرهاي رزمي،، به سبب فعاليتهاي فراوان در هنرهاي رزمي كرج.در سال ۹۴ موفق به دريافت ليسانس هنرهاي رزمي از دانشكده تن و روان وفوق ليسانس تكنيك و فنون سلاح هاي سرد شد و همچنان در فرديس كرج به فعاليت هاي رزمي خود ادامه ميدهد،، همچنين در سيزده دوره از طرف رياست فدراسيون هنرهاي رزمي به اردوي تيم ملي كونگ فوي جمهوري اسلامي ايران براي مسابقات برون مرزي دعوت شده و هم اكنون نيز در حال اماده سازي براي مسابقات جهاني ماهاي اينده ميباشد كه با تدارك فدراسيون قرار براين شد كه در ايران تهران برگزار شود .دارنده خط هفت كونگ فو توا و دان دو‌ كيك بوكس بين المللي و نيز مربيگري و داوري درجه يك از سبك كيك بوكسينگ كونگ فوو همچنين عضو تيم منتخب كرج و كشور و يازده دوره به عنوان بهترين فايتر كشور در وزن ۶۴ كيلوگرم شناخته شد .(به نقل از روزنامه ورزشي ورزش البرز و پايگاه خبري ورزش نيوز)

حامد رحيمي پنجكي متولد سال ۱۳۶۷ كرج.شروع فعاليتهاي ورزشي سال هفتادو چهار با رشته ووشو زير نظر استاد دانش سرمربي اسبق تيم ووشوي جمهوري اسلامي ايران .سال هشتاد ورود به رشته كونگ فو توا زيرنظرداوربين المللي و سرمربي تيم ملي كونگ فو استاد بيات و سال هشتادو پنج فعاليت در رشته كيك بوكسينگ كونگ فو زير نظر بنيانگ ذار سبك قهرمان جهان محمود اذرسا.داراي بيست و پنج قهرماني در مسابقات برگزارشده استاني و هفده قهرماني كشور ودو قهرماني جهان ،،دارنده الواح سپاس و تشكرازاستاد نوحي رييس فدراسيون هنرهاي رزمي،، به سبب فعاليتهاي فراوان در هنرهاي رزمي كرج.در سال ۹۴ موفق به دريافت ليسانس هنرهاي رزمي از دانشكده تن و روان وفوق ليسانس تكنيك و فنون سلاح هاي سرد شد و همچنان در فرديس كرج به فعاليت هاي رزمي خود ادامه ميدهد،، همچنين در سيزده دوره از طرف رياست فدراسيون هنرهاي رزمي به اردوي تيم ملي كونگ فوي جمهوري اسلامي ايران براي مسابقات برون مرزي دعوت شده و هم اكنون نيز در حال اماده سازي براي مسابقات جهاني ماهاي اينده ميباشد كه با تدارك فدراسيون قرار براين شد كه در ايران تهران برگزار شود .دارنده خط هفت كونگ فو توا و دان دو‌ كيك بوكس بين المللي و نيز مربيگري و داوري درجه يك از سبك كيك بوكسينگ كونگ فوو همچنين عضو تيم منتخب كرج و كشور و يازده دوره به عنوان بهترين فايتر كشور در وزن ۶۴ كيلوگرم شناخته شد .(به نقل از روزنامه ورزشي ورزش البرز و پايگاه خبري ورزش نيوز)